این نوشته یک مدل ساختاریِ مرتبط به حاکمیت شرکتی، کارایی  سرمایه فکری و عملکرد مالی را توسعه می دهد و سپس آن را از طریق مدلِ ساختاری و معادله بر اساس مجذور نسبی کوچکترین عامل اثبات می کند. حاکمیت شرکتی مفهوم آفرینی شده است و از طریق دوگانگی رئیس هدیئت مدیره، نسبتِ مدیران غیر موظف ، مالکیت مدیران، دستمزد مدیر عاملان و تعدادسهامداران سنجیده می شوند. کارایی سرمایه فکری از طریق ضریب فکری ارزش افزوده   محاسبه می شود و عملکرد مالی از طریق بازده سرمایه گذاری، بازده دارایی خالص و سود خالص پس از مالیات ارائه می شود.نوشته وجودِ ارتباط ساختاریِ انتقاد آمیز بین حاکمیت شرکتی، کارایی سرمایه فکری و عملکرد مالی را تعیین و آشکار می کند. این نوشته نتیجه گیری می کند که حاکمیت شرکتی به طور مستقیم عملکرد مالی را بهبود نمی دهد: به بیان دقیق تر حاکمیت شرکتی می تواند به طور معنی داری آن را از طریق بهره گیری از منابع سرمایه فکری بالا ببرند. این نوشته مدرکی تجربی فراهم می کند که یک شرکت با حاکمیت شرکتی خوب، کارایی سرمایه فکری را می سنجد که نهایتاً بازده بیشتر سرمایه، بازده دارایی خالص و سود خالص  را ایجاد می کند.